Ο χρόνος κύλησε με εμάς να δουλεύουμε σαν τα γαιδούρια που ανεβαίνουν εξαντλημένα τα σκαλιά στη Σαντορίνη χωρίς σταματημό….. Το καλοκαίρι ήρθε και πέρασε χωρίς να το καταλάβω, η μικρή λουλού πήγε τις διακοπές της και ο σερβιτόρος μου το ίδιο. Εγώ εδώ να δουλεύω για να μαζέψω ότι μπορέσω, να έρθουν είς πέρας οι υποχρεώσεις και να κάνουμε άλλο ενα βήμα προς την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής μας.
Και ορίστηκε η ημερομηνία γάμου στις 21/9 εδώ και τρείς μήνες…
Και αγοράστηκε το νυφικό και το κουστούμι όπου στέκουν πίσω απο την πόρτα του δωματίου.
Και ορίστηκαν και οι μάρτυρες και όλα τα διαδικαστικά σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο.
Και έβαψα τα νύχια μου και έφτιαξα και τα φρύδια μου.. (τα πόδια θα τα ξυρίσω αύριο μαζί με το γαμπρό!!!)
Και να μην σου πώ οτι μόνοι μας θα είμαστε στο γάμο μας, δίχως γονείς και συγγενείς πέρα της μικρής λουλούς και του αδελφού του σερβιτόρου.
Και δώρα δεν θα έχουμε, μα ούτε μπομπονιέρες.
Οι βέρες μας είναι ασημένιες και απλές.
Και τα παπούτσια μου μεταχειρισμένα.
Και την ευχή της μάνας του σερβιτόρου μου έχουμε τηλεφωνικά. Οι δικοί μου έχουν άλλες δουλειές…..
Και τη κακομοιριά της αδελφής μου έχουμε γιατί δεν την κάλεσα μα ούτε της μιλάω….
Και για γλέντι θα πάμε σε ένα μπουφέ εστιατόριο στις δώδεκα το μεσημέρι που τρώς όσο θές .
Και η ώρα του γάμου.. 10 το πρωί.
Αντε η ώρα η καλή!!!!!! εδώ στο πέρσορ…..
vikoparea 
Να ζήσετε Βίκυ μου! 🙂
Και «εμείς» ξέρουμε πως δεν χρειαζόμαστε μπομπονιέρες και χρυσές βέρες για να επισημοποιήσουμε την Αγάπη γιατί αυτή είναι η κινητήρια δύναμη που θα σας κρατήσει μαζί!
Πολλά πολλά ΑΦιλάκια και στα τρία σας! ❤ ❤ ❤
ΥΓ: Να θυμάσαι πως η ίδια θα είμαι στον γάμο σας! 😉